Patron
Muzeum nosi imię profesora Mieczysława Radwana, wybitnego metalurga, regionalisty, muzealnika i wykładowcy akademickiego. Urodził się w Żarnowie w 1889 roku. Zesłany do Rosji za działalność patriotyczną podczas zaborów, ukończył politechnikę w Kijowie. Po odzyskaniu niepodległości związał swe losy z Ostrowcem Świętokrzyskim, podejmując pracę w Zakładach Ostrowieckich. Projektował tam m.in. wagony przyczyniając się od opracowania modelu nazwanego od jego nazwiska Radwanem.
Zainteresowany ratowaniem zabytków Staropolskiego Okręgu Przemysłowego doprowadził do wpisania zakładu w Sielpi Wielkiej jako pierwszego zabytku techniki w Polsce w 1934 roku. Mieczysław Radwan zajmował się również zabezpieczaniem i propagowaniem wiedzy o prehistorycznych kopalniach krzemienia pasiastego w Krzemionkach. Został pierwszym kustoszem muzeum w Ostrowcu Świętokrzyskim, działał tu także w lokalnym oddziale Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego.
Jeszcze przed II wojną światową zainteresował się badaniem żużli licznie występujących w okolicach Łysogór i rzeki Kamiennej. Po drugiej wojnie światowej wyjechał na Śląsk, a następnie osiadł w Krakowie, gdzie został wykładowcą Akademii Górniczo-Hutniczej. Powrócił do badań świętokrzyskich żużli z archeologiem Kazimierzem Bieleninem z krakowskiego Muzeum Archeologicznego. Prowadzone wtedy wykopaliska doprowadziły do odkrycia największego starożytnego ośrodka produkcji żelaza poza granicami państwa rzymskiego.
Mieczysław Radwan został jednym z ojców archeometalurgii, współtwórcą otwartego w 1960 roku Muzeum Starożytnego Hutnictwa Świętokrzyskiego i wydarzenia zwanego Dymarkami Świętokrzyskkim, gdzie podejmowano próby zastosowania odwróconej inżynierii, by odtworzyć proces wytopu żelaza stosowany w piecach dymarskich typu kotlinkowego. Piecach, jakich używali starożytni hutnicy z kultury przeworskiej zamieszkujący kiedyś tereny dzisiejszego regionu świętokrzyskiego. Zmarł przedwcześnie w 1968 roku. W tym samym roku muzeum w Nowej Słupi nadano imię Mieczysława Radwana.
